دوره 3، شماره 4 - ( 10-1402 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

دوستی س, Doosti S, Khamesipour F. Epidemiological Pattern of Human Brucellosis in Iran During 2022/23 (Year 1401): A Descriptive Analysis of the National Surveillance Dataset. Zoonosis 2023; 3 (4)
URL: http://zoonosis.ir/article-1-103-fa.html
زینلی محمد، دوستی سارا، خامسی پور فهام. الگوی اپیدمیولوژیک تب مالت در ایران طی سال ۱۴۰۱: تحلیل توصیفی بر اساس داده‌های ملی پایش بیماری. مجله بيماری های قابل انتقال بين انسان و حيوان. 1402; 3 (4)

URL: http://zoonosis.ir/article-1-103-fa.html


وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ، faham.khamesipour@yahoo.com
چکیده:   (28 مشاهده)
زمینه و هدف: تب مالت (بروسلوز) یکی از مهم‌ترین زئونوزهای بومی ایران است که عمدتاً از طریق تماس با دام آلوده و مصرف فرآورده‌های لبنی غیرپاستوریزه به انسان منتقل می‌شود. با وجود اجرای برنامه‌های کنترل دامی، بار بیماری در برخی استان‌ها همچنان بالاست. برای برنامه‌ریزی مداخلات «یک‌سلامت»، توصیف دقیق الگوی زمانیمکانی و گروه‌های در معرض خطر ضروری است. هدف این مطالعه، توصیف الگوی زمانیمکانی و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و شغلی موارد انسانی تب مالت در ایران طی سال ۱۴۰۱ بود.
روش کار: مطالعه حاضر توصیفیمقطعی است که بر اساس مجموعه‌داده ملی پایش تب مالت (سال ۱۴۰۱) انجام شد. متغیرها شامل استان محل سکونت، ماه بروز، منطقه جغرافیایی (شهری/روستایی/حاشیه/عشایری/سیاری)، جنس، گروه سنی و شغل بودند. شاخص‌های تحلیلی به‌صورت شمارش و درصد محاسبه و الگوی فصل‌مند بررسی شد.

یافته‌ها: در سال ۱۴۰۱ مجموعاً ۲۲۰۷۳ مورد تب مالت انسانی گزارش شد. پنج استان با بیشترین شمار موارد عبارت بودند از خراسان رضوی (۴۰۳۴؛ 3/18 درصد)، همدان (۱۹۴۱؛ 8/8درصد)، آذربایجان غربی (۱۹۰۳؛ 6/8 درصد)، لرستان (۱۷۴۳؛ 9/7 درصد) و آذربایجان شرقی (۱۴۷۹؛ 7/6 درصد) که در مجموع 3/50 درصد همه موارد کشور را تشکیل دادند. مردان 7/57 درصد و زنان 3/42درصد مبتلایان را شامل شدند. 1/71 درصد موارد از مناطق روستایی گزارش شد. توزیع سنی نشان داد گروه‌های ۳۰۳۹ سال (3/22 درصد) و ۴۰۴۹ سال (6/20 درصد) بیشترین سهم را دارند. از نظر شغلی، خانه‌دار (8/29 درصد) و دامدار (8/ 27درصد) غالب بودند. اوج‌های ماهانه در خرداد (12درصد) و تیر (1/12درصد) مشاهده شد؛ تابستان 33درصد و بهار 8/28درصد موارد را دربرگرفت.
نتیجه‌گیری: الگوی ۱۴۰۱ نشان‌دهنده بالای بیماری در چند استان غربیشمال‌غربی و خراسان رضوی، غالب بودن مناطق روستایی و گروه‌های سنی میانسال و نقش مهم مواجهات شغلی‌/خانگی مرتبط با دام و لبنیات سنتی است. تقویت راهبردهای «یک سلامت» شامل واکسیناسیون هدفمند نشخوارکنندگان کوچک در استان‌های پربار، بهداشت لبنیات و ایمنی شغلی، و مداخلات آموزشی پیش از فصل اوج می‌تواند بار بیماری را کاهش دهد. این نتایج مبنایی برای اولویت‌بندی منابع و طراحی مداخلات دقیق‌هدف فراهم می‌کند.
 
     
مرور کتاب: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: میکروب شناسی پزشکی
دریافت: 1404/8/25 | پذیرش: 1404/9/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب‌سایت متعلق به مجله بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان است.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Zoonosis

Designed & Developed by: Yektaweb