دوره 3، شماره 1 - ( 2-1402 )                   جلد 3 شماره 1 صفحات 42-30 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: 5-162-93

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghalenoei A A, Mohammadi A, Ahmadi Niyatabesh R, Ordolalo H, Khoshdon Farahani Z, Hasani M J. Investigating the epidemiological characteristics and incidence trends of Brucellosis in the Komijan city during the years 2011 to 2019. Zoonosis 2023; 3 (1) :30-42
URL: http://zoonosis.ir/article-1-78-fa.html
قلعه نوئی علی اصغر، محمدی علیرضا، احمدی نیاتابش رؤیا، اردولالو حسین، خوشدون فراهانی زهرا، حسنی محمدجواد. بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و روند بروز بیماری تب مالت در شهرستان کمیجان طی سال‌های 1390 تا 1398. مجله بيماری های قابل انتقال بين انسان و حيوان. 1402; 3 (1) :30-42

URL: http://zoonosis.ir/article-1-78-fa.html


کارشناس ارشد انگل شناسی، گروه بیماری‌ها، دانشگاه علوم پزشکی اراک، کمیجان، ایران ، mohammady_rz2005@yahoo.com
چکیده:   (667 مشاهده)
تب مالت به عنوان یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک انسان و دام محسوب می‌گردد. این بیماری به علت ایجاد سقط جنین در دام، کاهش تولید شیر، عقیمی دام‌های مبتلا و همچنین به علت ابتلای انسان به بیماری تب مالت، همواره از دو بعد اقتصادی و بهداشتی مورد توجه قرار می‌گیرد. این مطالعه با هدف بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و روند بروز بیماری تب مالت در شهرستان کمیجان انجام شده است. در این مطالعه مقطعی، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک 379 فرد مبتلا به تب­مالت که در فاصله سال­های 1390 تا 1398 به مراکز بهداشتی و مطب­های شهرستان کمیجان مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل از مدل­های آماری توزیع فراوانی، آزمون تی­مستقل، کای­دو تک متغیره و رگرسیون لوجستیک با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 استفاده شد. سطح معنی ­داری آزمون­ها 05/0 در نظر گرفته شد. بروز بیماری در فاصله سال­های 1390 تا 1398، 98 درصدهزار نفر بود. میانگین سنی مبتلایان 97/18±20/38 سال بود و بالاترین فراوانی موارد گزارش شده در گروه سنی 25 الی 44 سال با 38درصد قرار داشت. میزان ابتلا در مردان(67 درصد) بالاتر از زنان(33 درصد) بود. از نظر شغلی بیشترین بروز بیماری در دامداران و کشاورزان با 9/37درصد بود. 2/70 درصد از بیماران تب مالت ساکن روستا و فقط 8/29 درصد ساکن شهر بودند که این اختلاف از لحاظ آماری معنی­دار بود(001/0>p). نتایج مطالعه نشان داد که بیماری در بین مردان دامدار وکشاورز بیشتر بوده و از الگوی فصلی مشخصی برخودار است لذا توجه خاص به این گروه پرخطر ضروری به نظر می­رسد. با توجه به مشکلات اقتصادی و اجتماعی فراوان ناشی از بیماری لازم است تب مالت در اولویت­های بهداشتی قرار گرفته و آموزش­های لازم در مورد راه­های انتقال بیماری به گروه­های مختلف جمعیت بخصوص افراد در معرض خطر داده شود.
 
واژه‌های کلیدی: تب مالت، اپیدمیولوژی، بروز، عود
متن کامل [PDF 635 kb]   (130 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (105 مشاهده)  
مرور کتاب: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
دریافت: 1402/2/15 | پذیرش: 1402/3/1 | انتشار: 1402/8/26

فهرست منابع
1. Al Anazi M, AlFayyad I, AlOtaibi R, Abu-Shaheen A. Epidemiology of brucellosis in Saudi Arabia. Saudi Medical Journal. 2019;40(10):981. https://doi.org/10.15537/smj.2019.10.24027 [DOI:10.15537/smj.2019.10.24027.] [PMID] [PMCID]
2. Ahadi BB, Patrick BN, Gedéon B, Shukuru WD, Gedéon BN, Gitao G. Seroprevalence Survey of Brucellosis Among Cattle in Selected Districts of South KIVU province, Eastern of DR CONGO.
3. Salahshouri A, Ramezanpour J, Gheibipour H. Epidemiological study of the brucellosis in Iran, Isfahan, 2010-2015. Epidemiology and Health System Journal. 2021;8(3):95-9. https://doi.org/10.34172/ijer.2021.18 [DOI:10.34172/ijer.2021.18. [In Persian].]
4. Hashtarkhani S AM, Jarahi L, Etminani K. Investigating the epidemiological characteristics and incidence trends of brucellosis in Razavi Khorasan province. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences. 2015;58(9):531-8. [In Persian].
5. Seyedalizadeh N, Alesheikh A, Ahmadkhani M. Spatio-temporal and ecological analysis of brucellosis in north of Iran. Journal of Geomatics Science and Technology. 2019;8(4):221-31. https://doi.org/10.5194/isprs-archives-XLII-4-W18-969-2019 [DOI:10.5194/isprs-archives-XLII-4-W18-969-2019.[In Persian].]
6. Norouzinezhad F, Erfani H, Norouzinejad A, Kaveh F, Ghaffari F. Epidemiology of human brucellosis (Malta fever) in Lorestan province during 2009-2017. Quarterly Journal of Caspian Health and Aging. 2020;5(2):66-79.
7. Zeainali M SM, Hajrasouliha H. National manual for brucellosis control. 2013;34(1):63-9. [In Persian].
8. Farahani S, Shah Mohamadi S, Navidi I, Sofian M. An investigation of the epidemiology of brucellosis in Arak City, Iran,(2001-2010). Journal of Arak University of Medical Sciences. 2012;14(7):49-54. [In Persian].
9. Sayyad S, Malak Mohammadi M, Miri B, Gharib A, Sayyadi M, Vahabi A. The prevalence rate of human brucellosis in Sanandaj county, West of Iran. Life Science Journal. 2014;11(SPEC.):23-5. [In Persian].
10. Farazi A, Zarrinfar N, Didgar F, Jabbariasl M, Mirzajani P. Risk factors for failure of treatment and relapse of brucellosis. Journal of Arak University of Medical Sciences. 2014;17(4):47-53. [In Persian].
11. Kassiri H, Amani H, Lotfi M. Epidemiological, laboratory, diagnostic and public health aspects of human brucellosis in western Iran. Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine. 2013;3(8):589-94. https://doi.org/10.1016/S2221-1691(13)60121-5 [DOI:10.1016/S2221-1691(13)60121-5. [In Persian].] [PMID]
12. Bahonar A, Dakhili M. Determinants of human brucellosis in a region of Iran: a case-control study. International Journal of Infectious Diseases. 2012;16:e341. https://doi.org/10.1016/j.ijid.2012.05.408 [DOI:10.1016/j.ijid.2012.05.408. [In Persian].]
13. Dastjerdi MZ, Nobari RF, Ramazanpour J. Epidemiological features of human brucellosis in central Iran, 2006-2011. Public health. 2012;126(12):1058-62. https://doi.org/10.1016/j.puhe.2012.07.001 [DOI:10.1016/j.puhe.2012.07.001. . [In Persian].] [PMID]
14. Golshani M, Buozari S. A review of brucellosis in Iran: epidemiology, risk factors, diagnosis, control, and prevention. Iranian biomedical journal. 2017;21(6):349. . [In Persian].
15. Parlak M, Akbayram S, Doğan M, Tuncer O, Bayram Y, Ceylan N, et al. Clinical manifestations and laboratory findings of 496 children with brucellosis in V an, T urkey. Pediatrics International. 2015;57(4):586-9. https://doi.org/10.1111/ped.12598 [DOI:10.1111/ped.12598.] [PMID]
16. Tumwine G, Matovu E, Kabasa JD, Owiny DO, Majalija S. Human brucellosis: sero-prevalence and associated risk factors in agro-pastoral communities of Kiboga District, Central Uganda. BMC Public Health. 2015;15(1):1-8. https://doi.org/10.1186/s12889-015-2242-z [DOI:10.1186/s12889-015-2242-z.] [PMID] [PMCID]
17. Kayaaslan B, Bastug A, Aydin E, Akinci E, But A, Aslaner H, et al. A long-term survey of brucellosis: Is there any marker to predict the complicated cases? Infectious Diseases. 2016;48(3):215-21. https://doi.org/10.3109/23744235.2015.1107187 [DOI:10.3109/23744235.2015.1107187. [In Persian]] [PMID]
18. Pakzad R, Barati M, Moludi J, Barati H, Pakzad I. Epidemiology of brucellosis in the North and North-West Iran. Paramedical Sciences and Military Health. 2016;11(1):17-23. [In Persian].
19. Almasi-Hashiani A, Khodayari M, Eshrati B, Shamsi M. Factors affecting the interval between the onset and diagnosis of brucellosis in Markazi Province, Iran (2010-11). Journal of Arak University of Medical Sciences. 2012;14(7):21-30. [In Persian].
20. Ebrahimpour S, Youssefi MR, Karimi N, Kaighobadi M, Tabaripour R. The prevalence of human Brucellosis in Mazandaran province, Iran. African Journal of Microbiology Research. 2012;6(19):4090-4. https://doi.org/10.5897/AJMR11.1076 [DOI:10.5897/AJMR11.1076. [In Persian].]
21. Obradović Z, Velić R. Epidemiological characteristics of brucellosis in Federation of Bosnia and Herzegovina. Croatian medical journal. 2010;51(4):345-50. https://doi.org/10.3325/cmj.2010.51.345 [DOI:10.3325/cmj.2010.51.345.] [PMID] [PMCID]
22. Akhvlediani T, Bautista CT, Garuchava N, Sanodze L, Kokaia N, Malania L, et al. Epidemiological and clinical features of brucellosis in the country of Georgia. PLoS One. 2017;12(1):e0170376. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0170376 [DOI:10.1371/journal.pone.0170376.] [PMID] [PMCID]
23. Li M-T, Sun G-Q, Zhang W-Y, Jin Z. Model-based evaluation of strategies to control brucellosis in China. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2017;14(3):295. https://doi.org/10.3390/ijerph14030295 [DOI:10.3390/ijerph14030295.] [PMID] [PMCID]
24. Hosseini SM, Changizi R, Razavimehr SV, Moshrefi A, Amani R, Aghajanikhah MH. Investigation of the brucellosis epidemiology in Quchan 2013. Beyhagh. 2016;20(4):32-9. [In Persian].
25. Fozouni L, Teimori Z. Seroepidemiological prevalence of human brucellosis in Gorgan and Dasht, Iran. Infection Epidemiology and Microbiology. 2020;6(4):277-83. https://doi.org/10.29252/iem/6.4.277 [DOI:10.29252/iem/6.4.277. [In Persian].]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب‌سایت متعلق به مجله بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان است.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 All Rights Reserved | Journal of Zoonosis

Designed & Developed by: Yektaweb