دوره 3، شماره 1 - ( 2-1402 )
جلد 3 شماره 1 صفحات 29-18 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUMS.FHMPM.REC.1401.104
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akhavan M, Taghipour A, Beygi B, Musa Farkhani E. Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in the cities covered by the Mashhad University of Medical Sciences during 2016-2022. Zoonosis 2023; 3 (1) :18-29
URL: http://zoonosis.ir/article-1-79-fa.html
URL: http://zoonosis.ir/article-1-79-fa.html
اخوان ملیحه، تقی پور علی، بیگی بهناز، موسی فرخانی احسان. اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال های 1400- 1395. مجله بيماری های قابل انتقال بين انسان و حيوان. 1402; 3 (1) :18-29
گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، FarkhaniE@mums.ac.ir
چکیده: (426 مشاهده)
بیماری لیشمانیوز جلدی از مهم‌ترین بیماری‌های انگلی مشترک بین انسان و حیوان می‌باشد که به علت میزان ابتلای بالا و ایجاد ضایعات بدشکل پوستی همواره مورد توجه بوده‌است. این پژوهش به منظور بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماری در شهرستان‌های تحت‌پوشش دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد طی سال‌های 1400- 1395 انجام شد. در این مطالعه مقطعی اطلاعات زمینه‌ای و اپیدمیولوژیک کلیه بیمارانی که از ابتدای فروردین ماه 1395 تا پایان اسفندماه 1400 با تشخیص لیشمانیوز جلدی تحت پیگیری و درمان قرار گرفته‌بودند و اطلاعات آن‌ها از سامانه پرونده الکترونیک سلامت سینا SinaEHR® در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد استخراج و توسط نرم‌افزار SPSS-26 و ArcMap مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد از 7433 مورد فرد مبتلا به لیشمانیوز جلدی در شهرستان‌های تحت‌پوشش علوم‌پزشکی مشهد، 3767 نفر (7/50درصد) مرد و 3666 نفر (3/49درصد) زن بودند ((p=0.11. میانگین بروز بیماری 8/24 در یکصد هزار نفر بود. بیشترین میزان بروز بیماری مربوط به شهرستان بینالود با میانگین بروز 6/208 در یکصد هزار نفر و کمترین میزان بروز مربوط به شهرستان باخرز با میانگین بروز 3/2 در یکصد هزار نفر بوده‌است. بیشترین فراوانی در گروه سنی 19-10 سال ( 8/19درصد) و کمترین آن در گروه سنی 59- 50 سال (3/10درصد) بود.50درصد ضایعات روی دست‌ها بود ( (p<0.001. بیشترین موارد بیماری در فصل پاییز رخ داده‌بود. 9/64درصد موارد ابتلا سابقه مسافرت به مناطق آندمیک بیماری را ذکر نکردند. 2/72درصد افراد مبتلا به سالک نوع شهری بودند( (p<0.001. با توجه به شیوع بالای لیشمانیوز نوع شهری توجیه نیروهای بهداشتی در خصوص بیمار‌یابی فعال در مناطق پر‌خطر، درمان کامل افراد مبتلا و آموزش به بیماران و اطرافیان ایشان در خصوص اهمیت پوشانیدن محل زخم و جمع‌آوری سگ‌های ولگرد به عنوان اقدامات اساسی پیشنهاد می گردد.
مرور کتاب: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بهداشت عمومی
دریافت: 1402/5/26 | پذیرش: 1402/6/26 | انتشار: 1402/8/26
دریافت: 1402/5/26 | پذیرش: 1402/6/26 | انتشار: 1402/8/26
فهرست منابع
1. Rahmanpour A, Davoudi J, Dastouri dastgir Sh, Shirkani N. (2019). The Epidemiology Study of Cutaneous Lishmaniasis in Bushehr Province. zanko;19(63):59-73. [In Persian]
2. Sofizadeh A, Cherabin M, Mehravaran A.(2013).Cutaneous leishmaniasis in Gonbad Kavoos, North of Iran (2009-11): an epidemiological study. Journal of Gorgan University of Medical Sciences.;14(4):100-6. [In Persian]
3. Moradi M, Rassi Y, Abai MR, Zahraei Ramazani A, Mohebali M, Rafizadeh S.( 2018). Some epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis with emphasis on vectors and reservoirs of disease in the borderline of Iran and Iraq. Journal of Parasitic Diseases;42(2):243-51.
https://doi.org/10.1007/s12639-018-0991-1 [DOI:10.1007/s12639-018-0991-1. [In Persian]] [PMID] [PMCID]
4. Sabzevari S, Teshnizi SH, Shokri A, Bahrami F, Kouhestani F.(2021). Cutaneous leishmaniasis in Iran: A systematic review and meta-analysis. Microbial pathogenesis;152:104721.
https://doi.org/10.1016/j.micpath.2020.104721 [DOI:10.1016/j.micpath.2020.104721. [In Persian]] [PMID]
5. Hashemi N, Hejazi SH, Hashemi M. (2011). Journal of North Khorasan University of Medical Sciences. Autumn; Vol 3, Issue 3:Page 101-5.
https://doi.org/10.29252/jnkums.3.3.101 [DOI:10.29252/jnkums.3.3.101.[In Persian]]
6. World Health Organization. Health topics/Leishmaniasis. https://www.who.int/health-topics/leishmaniasis#tab=tab_1.
7. Mohammadi J, Faramarzi H, Ameri A, Bakhtiari H.(2018). Epidemiological Study of Cutaneous Leishmaniasis in Marvdasht, Iran, 2017 Armaghane danesh.;23(4):488-98.[In Persian].
8. Rafati N, Moghadam As, Gorbani R.(2007). Epidemiological Study of Cutaneous Leishmaniasis in Damghan during 1999-2005. Scientific Journal of Semnan University of Medical Sciences, No 4, (Summer). 13;8.[In Persian].
9. Doroodgar A, Sayah M, Nematian M, Mahboobi S, Doroodgar M.(2009). An epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Kashan (2007-2008). Journal of Semnan University of Medical Sciences;10 2009. .[In Persian].
10. Shirzadi MR, Javanbakht M, Vatandoost H, Jesri N, Saghafipour A, Fouladi-Fard R, et al.(2022) Impact of environmental and climate factors on spatial distribution of cutaneous leishmaniasis in northeastern Iran: Utilizing remote sensing. Journal of Arthropod-Borne Diseases.;14(1):56.
https://doi.org/10.18502/jad.v14i1.2704 [DOI:10.18502/jad.v14i1.2704. [In Persian].] [PMID] [PMCID]
11. Hatami I KN, Aliakbarpoor M, Dehghan A.(2018). Epidemiologic Characteristics and Time Trend of Cutaneous Leishmaniasis Incidence in Cities under the Surveillance of Shiraz University of Medical Sciences. Journal of School of Public Health & Institute of Public Health Research. ;16(1).[In Persian].
12. Saghafipour A, Akbari A, Rasi Y, Mostafavi R..(2012) Epidemiology of Cutaneous Leishmaniasis in Qom Province during 2003-2009. Qom University of Medical Sciences Journal; Period:6 | Issue:1 (Sequential 21).[In Persian].
13. Abdellatif MZ, El-Mabrouk K, Ewis AA.(2013). An epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Al-jabal Al-gharbi, Libya. The Korean journal of parasitology. ;51(1):75
https://doi.org/10.3347/kjp.2013.51.1.75 [DOI:10.3347/kjp.2013.51.1.75.[In Persian].] [PMID] [PMCID]
14. Wani GM, Ahmad SM, Khursheed B.(2015) Clinical study of cutaneous leishmaniasis in the Kashmir Valley. Indian dermatology online journal.;6(6):387. [DOI:10.4103/2229-5178.169732] [PMID] [PMCID]
15. jalil nejati mm, ahmad ali hanafi,amir keyhani.(2011).Epidemiology of Cutaneous Leishmaniasis in Andimeshk 2005-2010. pages 94- 101 publication date 2014-02. 2014;21(7):94-101 .[In Persian].
16. Pontello Junior R, Gon AdS, Ogama A.(2013) American cutaneous leishmaniasis: epidemiological profile of patients treated in Londrina from 1998 to 2009. Anais brasileiros de dermatologia;88:748-53. [DOI:10.1590/abd1806-4841.20132168] [PMID] [PMCID]
17. Brilhante AF, Melchior LAK, Nunes VLB, Cardoso CdO, Galati EAB.(2017). Epidemiological aspects of American cutaneous leishmaniasis (ACL) in an endemic area of forest extractivist culture in western Brazilian Amazonia. Revista do Instituto de Medicina Tropical de São Paulo.59. [DOI:10.1590/s1678-9946201759012] [PMID] [PMCID]
18. Nawaz M, Din M, Khan A, Khan A, Ali M, Din SU, et al.(2022). Epidemiological features of cutaneous leishmaniasis endemic in hilly areas of district Karak, Khyber-Pakhtunkhwa province of Pakistan. Journal of Parasitic Diseases.44(4):725-9.
https://doi.org/10.1007/s12639-020-01250-4 [DOI:10.1007/s12639-020-01250-4.] [PMID] [PMCID]
19. karimi zarchi a mavhs. Epidemiologic study of amoebiazorode disease in border villages of Sarakhs. Shahid Sadoughi Ze University of Medical Sciences.12 .[In Persian].
20. Zahirnia A, moradi A, nouroozi N, bathani J, erfani H, moradi A.(2009) Epidemiology of Cutaneous Leishmaniosis in Hamadan Province during 2002-2007 Hamedan University of Medical Sciences.;16.[In Persian].
21. Khazaei S, Hafshejani AM, Saatchi M, Salehiniya H, Nematollahi S.(2015). Epidemiological aspects of cutaneous leishmaniasis in Iran. Archives of Clinical Infectious Diseases.10(3).
https://doi.org/10.5812/archcid.28511 [DOI:10.5812/archcid.28511 In Persian].]
22. abbasi A, ghanbari Mr, tabrizi Kkn. Epidemiologic Study of Cutaneous Leishmaniosis in Gorgan during 1998-2001.[In Persian].
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
اخلاق نشر
این نشریه با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیتۀ اخلاق در انتشار (COPE) می باشد و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می نماید.
