هدف: این مطالعه با بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی شهرستان شوشتر، در پانزده سال اخیر، با هدف تعیین درصد فراوانی لیشمانیوز جلدی صورت گرفته است.

روش‌ها: این مطالعه به صورت گذشته نگر، مقطعی، بین سال های 1388 تا 1402 و از نوع توصیفی تحلیلی بر اساس اطلاعات مراجعین با زخم مشکوک به لیشمانیوز جلدی به مرکز سلامت شهرستان شوشتر انجام شده است. از زخم بیماران لام تهیه شده و به روش گیمسا رنگ آمیزی و زیر میکروسکوپ با عدسی با بزرگ نماییX 100، از نظر وجود جسم لشمن بررسی شده اند. در نهایت اطلاعات جمع آوری، مورد بررسی، تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: در طی 15سال، از میان ۱۱6۳ نمونه، ۴۹۰(۲۴/۴۳ درصد) مورد مثبت، شامل مرد ۲۸۶ (۳۶/۵۸ درصد) و زن ۲۰۴ (۶۳/۴۱ درصد) تشخیص داده شده است. فراوانی سالیانه لیشمانیوز جلدی ۲۴/۴۳ درصد است که بیشترین میزان آن در سال های ۱۳۹۰ (۷۵/۰۰ درصد) و ۱۳۹۱ (۹۶/۶۵ درصد) و در سال ۱۴۰۲ این میزان به حداقل مقدار (صفر درصد) بوده است. میانگین تعداد کل زخم ها ۱۲۴۳ مورد است. تعداد زخم در پا 470(90/31درصد)، دست 494(47/4درصد)، صورت 127(92/10درصد) و نواحی متعدد بدن 151(98/12 درصد) است.

نتیجه‌گیری: آمار نسبتاً بالای آلودگی و اندمیک بودن منطقه با داشتن دو شرط مهم مخزن جوندگان و پشه خاکی، مستلزم طراحی و اجرای برنامه های کنترلی همچون آگاهی و آموزش مسافران مناطق اندمیک این بیماری، در جهت پیشگیری هر چه بیشتر از بروز این بیماری می باشد.