دوره 3، شماره 4 - ( 10-1402 )
جلد 3 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ebrahimipour M. Forecasting the Prevalence of Toxocariasis in Iranian Stray Dogs Using Dynamic Population Modeling and Combined Growth–Prevalence Scenarios. Zoonosis 2023; 3 (4)
URL: http://zoonosis.ir/article-1-97-fa.html
URL: http://zoonosis.ir/article-1-97-fa.html
ابراهیمی پور محمد. پیشبینی شیوع توکسوکاریازیس در سگهای ولگرد ایران با استفاده از مدلسازی دینامیک جمعیت و سناریوهای ترکیبی رشد و شیوع بیماری. مجله بيماری های قابل انتقال بين انسان و حيوان. 1402; 3 (4)
، md.ebrahimi31@gmail.com
چکیده: (23 مشاهده)
توکسوکاریازیس یکی از بیماری های مهم مشترک بین انسان و حیوان است. سگ ها نقش مهمی در پراکندن تخم به محیط دارند و با توجه به افزایش روز افزون جمعیت سگ ها، به ویژه سگ های ولگرد آلودگی محیطی به تخم این انگل روز به روز در حال افزایش است و خطر بالقوه ای برای انسان محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی روند شیوع توکسوکاریازیس در سگ های ولگرد ایران طی یک دوره ۱۰ ساله، از مدل سازی دینامیک جمعیت و داده های اپیدمیولوژیک منطقه ای بهره گرفته است.
در این مدل، سه سناریوی نرخ رشد جمعیت (حداقل: ۳٫۷ برابر، پایه: ۴٫۶۲ برابر، حداکثر: ۵٫۵۴ برابر در ۱۰ سال) و سه نرخ افزایش سالیانه شیوع بیماری (۰٫۵٪، ۱٪، ۲٪) در نظر گرفته شد. جمعیت پایه سگ های ولگرد کشور حدود ۱٬۰۹۸٬۸۴۰ رأس برآورد شد و پیش بینی گردید که در صورت عدم مداخله، این جمعیت در سناریوی حداکثر به بیش از ۵٬۸۵۰٬۰۰۰ رأس در سال دهم برسد.
هم زمان، شیوع بیماری از میانگین ۱۵٫۷٪ در سال اول به حدود ۲۴٫۷٪ در سال دهم افزایش می یابد. برآورد تعداد سگ های آلوده نشان داد که در سال دهم، بسته به سناریوی ترکیبی، بین حدود ۷۴۲٬۵۰۰ رأس (رشد حداقل، شیوع ۰٫۵٪) تا بیش از ۲٬۱۷۳٬۲۶۰ رأس (رشد حداکثر، شیوع ۲٪) ممکن است آلوده باشند. این اختلاف بیش از ۱٫۴ میلیون رأس در پایان دوره، نشان دهنده تأثیر شدید نرخ رشد جمعیت و شیوع بیماری بر بار اپیدمیولوژیک است.
نتایج این مطالعه نشان داد که در صورت عدم مداخله، جمعیت سگ های ولگرد ایران طی ده سال آینده ممکن است بیش از پنج برابر افزایش یابد و تعداد موارد آلودگی به توکسوکاریازیس از دو میلیون رأس فراتر رود. این روند، به ویژه در سناریو های ترکیبی با رشد بالا، بار اپیدمیولوژیک قابل توجهی ایجاد می کند. بر این اساس، اجرای سیاست های چند جانبه مانند ساماندهی جمعیت سگ ها، درمان انگلی دوره ای، آموزش عمومی و همکاری بین بخشی برای کنترل بیماری ضروری است.
در این مدل، سه سناریوی نرخ رشد جمعیت (حداقل: ۳٫۷ برابر، پایه: ۴٫۶۲ برابر، حداکثر: ۵٫۵۴ برابر در ۱۰ سال) و سه نرخ افزایش سالیانه شیوع بیماری (۰٫۵٪، ۱٪، ۲٪) در نظر گرفته شد. جمعیت پایه سگ های ولگرد کشور حدود ۱٬۰۹۸٬۸۴۰ رأس برآورد شد و پیش بینی گردید که در صورت عدم مداخله، این جمعیت در سناریوی حداکثر به بیش از ۵٬۸۵۰٬۰۰۰ رأس در سال دهم برسد.
هم زمان، شیوع بیماری از میانگین ۱۵٫۷٪ در سال اول به حدود ۲۴٫۷٪ در سال دهم افزایش می یابد. برآورد تعداد سگ های آلوده نشان داد که در سال دهم، بسته به سناریوی ترکیبی، بین حدود ۷۴۲٬۵۰۰ رأس (رشد حداقل، شیوع ۰٫۵٪) تا بیش از ۲٬۱۷۳٬۲۶۰ رأس (رشد حداکثر، شیوع ۲٪) ممکن است آلوده باشند. این اختلاف بیش از ۱٫۴ میلیون رأس در پایان دوره، نشان دهنده تأثیر شدید نرخ رشد جمعیت و شیوع بیماری بر بار اپیدمیولوژیک است.
نتایج این مطالعه نشان داد که در صورت عدم مداخله، جمعیت سگ های ولگرد ایران طی ده سال آینده ممکن است بیش از پنج برابر افزایش یابد و تعداد موارد آلودگی به توکسوکاریازیس از دو میلیون رأس فراتر رود. این روند، به ویژه در سناریو های ترکیبی با رشد بالا، بار اپیدمیولوژیک قابل توجهی ایجاد می کند. بر این اساس، اجرای سیاست های چند جانبه مانند ساماندهی جمعیت سگ ها، درمان انگلی دوره ای، آموزش عمومی و همکاری بین بخشی برای کنترل بیماری ضروری است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
اخلاق نشر
این نشریه با احترام به قوانین اخلاق در نشریات تابع قوانین کمیتۀ اخلاق در انتشار (COPE) می باشد و از آیین نامه اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی می نماید.
